Geef thuis aan gewortelde kinderen

Als je naar ons komt om te helpen, blijf dan maar weg.
Als je komt omdat je weet dat jouw vrijheid onlosmakelijk verbonden is met de mijne, laten we dan samenwerken.

(Aboriginal wijsheid)

Doe mee en roep de Leidse gemeenteraad op voor een humane oplossing!

We trokken samen met een kleine Leidse delegatie naar het kerkasiel in Kampen, dat inmiddels alweer 130 dagen nonstop draait!  Lees hieronder ons verslag, maar allereerst hoe u zelf in actie kunt komen voor een humane oplossing voor gewortelde kinderen in Nederland die de dupe worden van ellenlange asielprocedures. 

Het is zo belangrijk dat er een goede oplossing komt voor de familie Babayants en alle andere kinderen van ouders die asiel hebben aangevraagd en vaak al jarenlang in Nederland zijn, of hier zelfs geboren zijn. 

Het leed van deze ‘gewortelde kinderen’ verdient brede politieke aandacht. Je kunt hier iets in betekenen door aan lokale politici te vragen een motie in de gemeenteraad in te dienen, zich voor deze kinderen uit te spreken en binnen hun partij het gesprek te voeren, zodat de landelijke overheid met een humane oplossing komt. 

Stuur een mail naar de Leidse gemeenteraad

Via de website van het kerkasiel in Kampen is dat heel makkelijk. Met de mailhulp gemeenteraad (https://kerkasielkampen.nl/doe-mee/ambassadeur/gemeenteraad/gemeenteraadservice/) kun je het Kerkasiel in Kampen vragen om namens jou te mailen naar alle raadsleden van je gemeente. Je krijgt automatisch een kopie in je mailbox van de verzonden mails.

Wil je meedoen met je kerk of parochie? Roep leden van je kerkelijke gemeente, vrienden en bekenden op om mailtjes te sturen naar raadsleden. 

In Amersfoort werd door een overvloed aan mails in de gemeenteraad een motie aangenomen!

PS: Mocht je al contacten hebben met raadsleden, dan kun je ook eerst persoonlijk vragen of ze ervoor open staan een motie in te dienen. 

Hier is het elke dag Pasen

We trokken met een kleine Leidse delegatie naar het kerkasiel Kampen. Het werden indrukwekkende, heilige uren van samenzijn.
Bij aankomst ontvingen we van een Utrechtse groep het 'Paaslicht' en zongen we gezamenlijk in de kring "Dans nos obscurités". We vervolgden de uren met inbreng van "A theology of home in a time of homelessness", 'Mussenvlucht' van Marieke Lucas Rijneveld en het lezen van Ruth met 'jouw land is mijn land', ook in gezongen vorm van Stef Bos.

Tussendoor schoven bezoekers aan en deelden hun bijzondere verhalen. Een mevrouw was de dag ervoor gedoopt, een ander stond voor een ingrijpende levenskeuze, en samen deelden we in alle openheid en kwetsbaarheid wat ons raakte, met veel ontroering.
En zo werd het Heilige ruimte. Waar vreemdelingen vrienden werden. Waar we deelden. Waar we geraakt werden. Waar we samenkomen en zoeken naar waartoe de Eeuwige ons toe oproept: tot liefde voor onze naaste en je geliefd weten.
Bijzonder dat wij kwamen om mee te helpen en te brengen, maar dat we met meer naar huis gingen. Zo zou de kerk altijd moeten zijn.

Dit huis, een herberg onderweg
voor wie verdwaald in heg en steg
geen rust, geen ruimte meer kon vinden,
een toevluchtsoord in de woestijn
voor wie met olie en met wijn
pijnlijke wonden liet verbinden,
dit huis, waarin men smarten deelt,
weet hoe Gods liefde harten heelt.

Dit huis, met liefde opgebouwd,
dit gastenhuis voor jong en oud,
ligt langs de weg als een oase;
hier kan men putten: nieuwe kracht,
hier is beschutting voor de nacht,
hier is het elke zondag Pasen!
Gezegend alwie binnengaat
en hier zijn lasten liggen laat.