Christus in de bosjes

Sinds ik weer opnieuw in Leiden woon, kijk ik met nieuwe ogen naar de stad en haar bewoners.
Mijn werk met hulpvragers en dak- en thuislozen maakt dat ik een 6e zintuig voor 'buitenslapers' heb gekregen. En de meeste keren ook wel een praatje met hen maak. En dat ik van hen hoor over 'goeie plekken'. Of minder goeie. Of ronduit slechte. De beste plekken worden angstvallig geheim gehouden. Ergens 'in the woods'.


Hangmat tussen de bomen

Maar wat ik zoal hoor: 
Midden in de winter, met een temperatuur onder nul, in een bootje net buiten Leiden.
In een tentje in de bosjes langs de Zijl.
Snel je spullen inpakken voordat de politie komt. 

Maar ook in de stad, in het park en langs de singels.
Een vol beladen fiets.
Een hangmat tussen de bomen.

En zo spraken we laatst tijdens het eten over de daklozen die ik die dag trof in De Bakkerij. 
Mijn man attendeerde mij op een situatie om de hoek in de bosjes.
 

In de stilte kwam het inzicht

 

Op weg naar mijn wekelijkse meditatieavond in de kerk besloot ik polshoogte te nemen.

Het was mooi weer. De vrolijke witte kindertjes van mijn wijk speelden op straat. Ik vroeg of zij wisten of er kinderen in de bosjes speelden of dat ze dachten dat er ook iemand sliep. Ze dachten aan kinderen. Maar zeker wisten ze het niet. 

Tijdens de meditatie mijmerde ik over het contrast. Deze droge, mooie, stille kerk. En even verderop in dezelfde straat de buitenslaper. Nota bene op steenworp afstand tussen drie kerken in! 

In de stilte kwam het inzicht.

Een flard van een gesprek tijdens een klimaatprotest op de A12 kwam boven. Ik maakte kennis met een paar christelijke activisten die in Amsterdam in een woongemeenschap woonden. En mensen opvingen. De man vertelde dat hij de avond ervoor laat naar bed was gegaan. Christus stond voor de deur. En toen nog één. 


ehhh. Christus voor de deur?


Ja, die hadden honger en geen slaapplek.

Ah. Ik begreep hem. 

Zo is het in Leiden!
Christus slaapt in de bosjes. 
Christus zit op een bankje met al haar tassen, jassen en toebehoren en een blikje bier. 
Christus zet iedere avond weer zijn tentje op daar langs de Zijl. 

Slaapt in de regen in een hangmat in Cronesteyn. Bevriest in een veel te koud bootje. Slaapt met vele andere boven een koeienstal voor een woekerprijs en is daarheen verwezen door de gemeente Leiden. Omdat de herberg van de Binnenvest vol was..

ds Judith van den Berg-Meelis
  --->