’Dagelijks brood' op Nieuwjaarsontmoeting

Op vrijdagmiddag 16 januari was het weer gezellig druk op de Nieuwjaarsontmoeting in De Bakkerij. Vele vrijwilligers, vrienden, bezoekers en organisaties, betrokken bij het werk van de diaconieën, hieven het glas en wensten elkaar een gelukkig of zalig 2015. Beide voorzitters van de diaconieën memoreerden kort een aantal in het oog springende zaken van het afgelopen jaar.

Korte terugblik

De hulpvragen bij de Individuele Hulp namen explosief toe. De Kindertelefoon, het Oriëntatiejaar en de projectleider van M25 vertrokken uit De Bakkerij. Daarentegen startte het project Jobgroups en de inzameling van babyspullen door De Goemoers, kwamen er een nieuwe straatpastor en twee nieuwe projectleiders van M25 Leiden en de regio, kregen twee deelnemers van M25 een jeugdlintje en was het project Toegewijde Kunst een succes. En eind maart 2015 wordt de nieuwe vleugel van het zo bekende bejaardenhuis Casa Diaconala in Targu Mures in Roemenië geopend, waar de Stichting De Carolusgulden uit Leiden een aanzienlijke subsidie voor gaf. 

Bette Westera en Diederik van Essel

Zoals in de uitnodiging voor de Nieuwjaarsbijeenkomst al stond: dit keer geen inleiding op de drempel van het nieuwe jaar, maar een muzikale vertelling. Muisstil werd het tijdens het optreden van kinderboekenschrijfster Bette Westera begeleid door Diederik van Essel op de gitaar. Met veel enthousiasme had zij een Joodse vertelling verdicht, onder de titel 'Dagelijks Brood'.

Het prachtige verhaal gaat over de Spaanse Jood Jacobi die met zijn vrouw Esperanza uit Spanje naar Jeruzalem is gevlucht om daar een nieuw bestaan op te bouwen als schoenlapper. Hij gaat er naar de synagoge, die de sjammes (koster) netjes schoonhoudt, zonder ervoor betaald te worden. Esperanza staat al gauw bekend als de bakster van de mooiste en lekkerste challe (gevlochten brood dat gegeten wordt op Joodse feestdagen). Zij noemt het Pan de Dios, Brood van God. Wat dat alles met elkaar te maken heeft en hoe het Jacobi, zijn vrouw, de sjammes en het Pan de Dios vergaan kunt u lezen in de tekst van Bette in de bijlage (PDF).

De vertelling besluit met:

    Zo is het gegaan en zo ging het nog jaren.

    Het brood werd gebakken, het brood werd gebracht,

    het brood werd gedeeld en het brood werd gegeten.

    Soms hoorden ze diep in hun harten nog zacht

    de woorden van toen, die het wonder beschreven

    als de heilige vreugde van het nemen en geven.

Voorwaar een verhaal dat op alle fronten aansluit bij de historie, inspiratie en inzet van Diaconaal Centrum De Bakkerij!